Friday, December 28, 2007

Ωραίο (πομακοχώρι στη Ξάνθη), 26 Δεκ.

Δίπλα σ' αυτό το ρυάκι υπάρχει ένα πεστροφοτροφείο. Η φωτογραφία του ρυακιού βγήκε πολύ καλύτερη απ' αυτή της πέστροφας:




Στο χωριό, τα τζαμιά πάνε δυο-δυο σαν τους χιώτες:




Οι μιναρέδες πάντως, αντί για ημισέληνο στη κορυφή, έχουν κάτι που μοιάζει περισσότερο με μινωικά κέρατα:




Στο κεφενείο κάνουν θραύση η παιδική εργασία και η τεραστίων διαστάσεων φλατ πάνελ... τι-εφ-τί... ελ-ες-ντι... πως στο διάολο λένε αυτή τη τιβί:




Οκ, είναι προφανές πως οι στημένοι για φωτο κύριοι δεν έχουν κάποια σχέση με τον κυνηγετικό σύλλογο Ξάνθης:




Να κι ένα ωραίο παντοπωλείο:




Λίγο παρακάτω, στη Σμίνθη, σιροπιαστά για επιδόρπιο:

Γρανίτης, Φαλακρό όρος, 25 Δεκ.

Ισως δεν φαίνονται καλά στη φωτογραφία, αλλά αυτά τα δολοφονικά παγωμένα βέλη είναι τεράστια!



Επειδή τυγχάνει το ημερολόγιο να δείχνει 25 Δεκέμβρη, να και τα χιόνια στο καμπαναριό:



Αμα σε θέλει το τοπίο, σου στήνει μερικά φανταστικά κάδρα :




Δηλαδή και να επιτρεπόταν, ποιος @#@#$!% θα "έμπαινε" εδώ με τη λαμαρίνα του;




Ενα έργο τέχνης με τίτλο "απαγορεύονται οι κουφάλες":




Στη βάση της κουφάλας, τα μανιτάρια επιτρέπονται:



Και ένα quiz για το τέλος: Οποιος βρει τι είναι αυτό το ωχρό ορθογώνιο πράγμα στην αριστερή πλευρά του δρόμου, κερδίζει!

Tuesday, September 4, 2007

Πόζαρ, 4 Σεπτ.

Ο χείμαρρος:

Και ξανά ο χείμαρρος:

Η πισίνα:

Το συντριβανάκι, που όσο περνά ο καιρός, ομορφαίνει:

Χρώμα:

Κι άλλο χρώμα:

Στο βάθος η "αγορά" του Πόζαρ. Καπνιστό πιπέρι και άλλα ενδιαφέροντα βρώσιμα και πόσιμα:

Χμμμ... ιατρική γνωμάτευση; ...:


...Και ολίγη επιστήμη (...) :

Το TDS-meter είναι ένα όργανο που μετράει τα ολικά διαλυμένα στερεά (Total Dissolved Solids) σε κάποιο δείγμα νερού. Το χρησιμοποιούμε οι ενυδρειάκηδες για να "φτιάχνουμε" το νερό του ενυδρείου έτσι ωστε να ταιριάζει με τις ανάγκες των ψαριών που διαβιούν σ' αυτό.
Χρησιμεύει και αλλού όμως!

H παρακάτω φωτογραφία είναι σύγκριση τριών ειδών νερού που βρέθηκαν σήμερα στο σπίτι:
*Αριστερά, το νερό που βγαίνει από τη βρύση μας: 455 ppm (parts per million) - σκληρό σαν ασβεστόνερο!
*Στη μέση, το εμφιαλωμένο που πίνουμε: 300 ppm - πολύ καλύτερα τα πράγματα.
*Δεξιά, νερό από το Λουτράκι: 161 ppm - πολύ μαλακό, γι αυτό όταν βγαίνεις από τη πισίνα, είναι σα να 'χεις λούσει τα μαλλιά σου με μαλακτικό ρούχων :-)

ΥΓ:Φάγαμε εξαιρετικά κρέατα στην διπλανή Ορμα. Φυσικά, θα ξαναπάμε πολλέεες φορές... :-)

Sunday, September 2, 2007

Δάσος Καστανιάς, Μικρόπολη Δράμας, 2 Σεπτ.

Από μακριά:Από κοντά:
Κι από πιο κοντά:

Εκτος από καστανιές, έχει και νόστιμα βατόμουρα:

Sunday, August 19, 2007

Κρήτη, 29 Ιουλίου - 17 Αυγούστου

Ξεκινήσαμε από Πειραιά με πανσέληνο. Παρ' ότι κατακαλόκαιρο, κάποια καράβια ήταν στολισμένα χριστουγεννιάτικα:

Φτάσαμε στο Ηράκλειο χαράματα. Στη Κνωσσό μας περίμενε αυτή η παγώνα:

Βρήκαμε ένα φτερό ουράς κάποιου παγώνου, αλλά το χάσαμε μετά από κάποιες μέρες... Ο ευρών αμοιφθήσεται:

Στήθηκα για μια φωτογραφία...:

...στην ίδια πέτρα που κάθησα όταν πρωτοπήγα στην Κρήτη πριν 17 χρόνια, το 1990. Σαν να μη πέρασε μια μέρα...:

Οκ, περάσαμε και από το Cretaquarium, είδαμε θαλασσινά, αλλά αν βάλω και τις 250 φωτογραφίες που έβγαλα... καήκαμε, οπότε ας συντομεύω λίγο...

Την πρώτη βδομάδα μείναμε στον Ξερόκαμπο:

Μία από τις κοντινές παραλίες που επισκεφθήκαμε, με έκανε να κράξω "βάι βάι βάι, πως το κάνανε το Βάι...":

Τη δεύτερη βδομάδα μείναμε σε μια σπηλιά/τρώγλη κοντά στον Μακρυγιαλό:

Σε συνθήκες 19ου αιώνα (οκ, περίπου...), χωρίς ηλεκτρικό, σε κρεβάτι σκαλισμένο (...) στον βράχο:

Μπάνιο στη λονγκ μπιτς οφ Κουτσουνάρι:

Η τρίτη βδομάδα δεν πήγε σύμφωνα με το πρόγραμμα. Μείναμε μια μέρα στον Κερατόκαμπο και την επόμενη φάγαμε το θανατηφόρο σκορδόψωμο - ποίημα του Κυρ-Νίκου...

...στα Σφακιά:

Ενα απαγορευτικό απόπλου μας άφησε στο λιμάνι. Είναι η δεύτερη φορά που προγραμματίζουμε Γαύδο και κάτι συμβαίνει και δεν πάμε τελικά. Ελπίζω να μη τριτώσει το κακό.

Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, "ανηφορίσαμε" προς Κίσσαμο.
Εκεί κοντά έχει πολλά πράγματα.
Τη ροζ παραλία του Μπάλου...:

... το ναυάγιο στη Γραμβούσα...:

... τα κύματα στη Φαλάσαρνα...:

...κλπ κλπ.
Σ' αυτή τη παραλία (στη Φαλάσαρνα) την είδα Gaudi και έφτιαξα μια σαγράδα φαμίγια από άμμο:

Για να μην το πολυκουράζω... Καλά περάσαμε.
Κάναμε και σχέδιο δράσης για την επόμενη κρητοεξόρμηση, εμπνεόμενοι από τα απογευματινά χρώματα του κόλπου:


Κουβαλήσαμε στο σπίτι λάδια, τσικουδιές, σκόρδα, χαρούπια, γραβιέρα, χμμμ... αυτά!

*Να σημειωθεί επίσης, οτι έχασα 2 κιλά.

Sunday, June 17, 2007

Τριστινίκα, Χαλκιδική, 15-17 Ιουνίου

Αυτή είναι η σκηνή μας. Η θέση της στο camping, επιλεγμένη προσεκτικά. Καλή σκηνο-θεσία δηλαδή:



Η παραλία προς νότον:



Η παραλία προς βορράν:



Στο εστιατόριο του camping, φάγαμε σαρδέλες ριγανάτες στη σχάρα. Καλομαγειρεμένες! Μιλάμε, πλησίαζαν σε νοστιμάδα τις δικές μου σαρδέλες :-P
Δεν φωτογράφισα το πιάτο, αλλά τα λουλούδια του εστιατορίου:


ΥΓ: Να τό 'χουμε στα "υπ' όψιν" το συγκεκριμένο camping.

Thursday, May 24, 2007

Πήλιο, 19 - 23 Μαΐου

Μείναμε στη Τσαγκαράδα. Βγαίνοντας στο μπαλκόνι για καφέ, ακούγαμε πουλάκια να κελαηδούν χαζεύοντας τη θέα:


Τις πρώτες μέρες έβρεχε. Οπως ήταν φυσικό, ξεμύτισαν οι σαλίγκαροι


Μέχρι να νετάρω, έφυγε ο Ταρζάν απ' το κάδρο...


Η παραλία του Χορευτού απ' το (ποτ) Πουρί


Η Βυζίτσα


Ο πλάτανος εγέρασε
και ζήτησε μπαστούνι
και το μαστόρι του χωριού
πέτρινο του το χτίζει
να κουβαλάει τα χρόνια του
να μας ξεπροβοδίζει:
"Εσεις θε ν' αποθάνετε,
εγώ εδώ θε να 'μαι..."


Στο Καλαμάκι, κάτι μου τραβά τη προσοχή...


Είναι αστερίας με 7 πόδια αυτός;


Ο Μυλοπόταμος, όπου κολυμπήσαμε 2 μέρες. Η θάλασσα ήταν κρύα, αλλά τελικά μια ιδέα είναι όλα... (αρκετά μεγάλη ιδέα στην προκειμένη περίπτωση, αλλά τη συνηθίζεις τη θερμοκρασία τελικά):


Βάζω τα πέδιλα μου, χωρίς να υποψιάζομαι πως με παρακολουθούν...


Η γυναίκα μου στοχάζεται για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα.
Οκ, 42 είναι η απάντηση, αλλά η ερώτηση πάντα έχει ενδιαφέρον...


Κάτι πρωτοφανές: Φάγαμε τσιτσίραυλα!


Επειδή δεν υπάρχει μόνο το καλό...
να θυμηθώ να αποφεύγω τον Αη Γιάννη και τα σπιρτόκουτα του, που είναι μια ομορφιά...

Και τη Νταμούχαρη, όπου το μόνο ενδιαφέρον είναι αυτή η καπνοδόχος, που θυμίζει παιδική κατασκευή του Antoni Gaudí



Τέλος, τιμή και δόξα στο τετράτροχο υποζύγιο που μας κουβάλησε σε όλα αυτά τα μέρη...




ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Πολλά λουλούδια έχει αυτό το βουνό ρε παιδί μου...