Στο δρόμο για τη Βλάστη κάναμε μια στάση στη Σιάτιστα για να δούμε αυτή την όμορφη κυρία να κοιμάται κάτω απ' τη δαμασκηνιά:
Είδαμε και κανα-δυο πόρτες...
...κανα-δυο παράθυρα...
...και συνεχίσαμε. Η Βλάστη (Μπλάτσι εις την βλαχικήν και την ιντερνετικήν - www.blatsi.gr είναι άλλωστε η ιστοσελίδα του χωριού) μας υποδέχτηκε ντυμένη στα γαλάζια:
Σον ξενώνα, μας δώσανε δωμάτιο με μεγάλο κρεβάτι και τρία (!!!)
μαξιλάρια. Ρε μπας και κλείσαμε στη βίλα των οργίων; :-)
Δεν θυμάμαι πόσες δεκαετίες (γράψε λάθος: πόσα χρόνια ήθελα να πω, πιτσιρικάς είμαι άλλωστε...) είχα να δω λουκούμι συνοδευόμενο από λικέρ τριαντάφυλλο:
Διαμαρτύρομαι! Ο κύριος με τα μούσια στέκεται όρθιος και καμαρωτός ατενίζοντας κάπου, ενώ οι ξυρισμένοι κύριοι είναι ριγμένοι στα χορτάρια κοιτώντας προς την αντίθετη κατεύθυνση! Διακρίσεις εις βάρος των ξουρισμένων:
Σκοτώνουν τα τρακτέρ όταν γεράσουν;
Sorry Μπλατσιώτες, αλλά ο πιο συμπαθής κάτοικος του χωριού είν' ετούτος:
Ο κήπος της τουλίπας - άπαιχτος λέμε:
Πολύ θα ήθελα να μάθω σε τι χρησίμευε αυτό το ατομικό μπαλκονάκι:
Και επίσης, θέλω και γω μια τέτοια ξύλινη ζαρτινιέρα:
Την άλλη μέρα είχε αντάρα. Ο χειμώνας εδώ κρατάει και το Μάη:
Και μια τελευταία ματιά από το μπαλκόνι του ξενώνα πριν φύγουμε:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ομοίως και εδώ. Η κυρία κάτω από τη δαμασκηνιά, πραγματικά δίνει νόημα σε κάτι τίτλους ευγενείας όπως «Εξοχότατη».
Το όνομα του ξενώνα δεν μας είπατε...
Post a Comment