Στο χωριό, τα τζαμιά πάνε δυο-δυο σαν τους χιώτες:
Οι μιναρέδες πάντως, αντί για ημισέληνο στη κορυφή, έχουν κάτι που μοιάζει περισσότερο με μινωικά κέρατα:
Στο κεφενείο κάνουν θραύση η παιδική εργασία και η τεραστίων διαστάσεων φλατ πάνελ... τι-εφ-τί... ελ-ες-ντι... πως στο διάολο λένε αυτή τη τιβί:
Οκ, είναι προφανές πως οι στημένοι για φωτο κύριοι δεν έχουν κάποια σχέση με τον κυνηγετικό σύλλογο Ξάνθης:
Να κι ένα ωραίο παντοπωλείο:
Λίγο παρακάτω, στη Σμίνθη, σιροπιαστά για επιδόρπιο:
1 comment:
Την αγαπώ πολύ την Ξάνθη. Έχω δουλέψει εκεί για κάποιους μήνες και έχω ταξιδέψει στα χωριά της. Το Ωραίο σίγουρα δεν διαψεύδει το όνομά του.
Post a Comment