Αυτή είναι η σκηνή μας. Η θέση της στο camping, επιλεγμένη προσεκτικά. Καλή σκηνο-θεσία δηλαδή:
Η παραλία προς νότον:
Η παραλία προς βορράν:
Στο εστιατόριο του camping, φάγαμε σαρδέλες ριγανάτες στη σχάρα. Καλομαγειρεμένες! Μιλάμε, πλησίαζαν σε νοστιμάδα τις δικές μου σαρδέλες :-P
Δεν φωτογράφισα το πιάτο, αλλά τα λουλούδια του εστιατορίου:
ΥΓ: Να τό 'χουμε στα "υπ' όψιν" το συγκεκριμένο camping.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Tριστινίκα;Σε ποιο πόδι είναι;Εχουμε πάει μόνο στη Σιθωνία....με 2 λέξεις,οι διαδρομές στη Χαλκιδική είναι ανάσταση ψυχής...από τη μιά μυρωδάτα πεύκα κι από την άλλη απίθανη στραφταλιστή γαλαζοπράσινη θάλασσα....λάτρεψα την παραλία στο camping του Αρμενιστή...και το κατάλυμμά μας...που τη νύχτα ευωδίαζε ρετσίνι λες και κοιμόμασταν μέσα σε πευκοδασος
Στη Σιθωνία είναι, αλλά στην άλλη πλευρά από τον Αρμενιστή, στη δυτική. "Κατεβαίνοντας" το πόδι, 20 χιλιόμετρα μετά τον Νέο Μαρμαρά, λίγο πριν τη Τορώνη.
α,ναι,στην Τορώνη πήγαμε,αλλά έτυχε να βρέχει τότε...κολυμπήσαμε λίγο πιο κάτω(;) στο Κλαμίτσι θυμάμαι,μια πολύ όμορφη παραλία...αλλά και στη Τριστινίκα η παραλια απ'ότι βλέπω είναι...Χαλκιδική :)
Post a Comment